Nerede Kalmıştık ?!

Ben, hep bir yerlerde kalıyorum... Sonra kaldığım yerden değil de, yeni şeylerden devam edip bir türlü devamlılık sağlayamıyorum...

Uzun zamandır böyleyim... Yazmayı bıraktığımdan beri... Eski blogumdaki gibi içimi dökmeye fırsatım pek olmuyor...

Havuz doluyor, doluyor...
Yazamadan taşıyor...
Ben boşaltıyorum...
Kısaca sil baştan...

Yine kayboldum...
Düzenli bir blogger olamadım...
Kabul...
Ve üzgünüm...

Peki Neler yaptım;

Kış aylarında herkesi kırıp geçiren meşhur virüs bize de uğradı...
Kızımla başlayıp, eşim ve en son beni vurdu...
Çok uzun sürdü...
2.5 ay...
Korkunçtu...
O ağrılar aman Allah'ım...
Resmen küçücük yavrum nasıl dayandı dedim...

Bu kadar sıkıntı vermesinin yanında çok da güzel bir işe yaradı...

Sigarayı bıraktım... 5 aydır temizim...

Elbiselerim, saçlarım, ellerim ve nefesim o pis izmarit ve duman kokmuyor artık...

Güzel kızım saçlarımı koklayıp "Ne güzle kokuyorsun..." dediği anda ne kadar doğru bir şey yaptığımı bir kez daha anladım...

Aslında aşama aşama yazmak istedim... Ama benden 1.5 ay sonra sigarayı bırakan Hürriyet yazarlarından Ayşe Arman instagramda gün saydı... Bende onunla saydım...

Hastalıktan dökülmeme rağmen sigara içme atakları geldiği anda panik atak ile hiperaktivite arasında yerinde duramayan, gözü bir şey görmeyen biri oldum...

Şimdi o anları düşününce canavar gibi gezmişim ortalıkta diyorum...

İyi ki hasta olmuşum (bir insan bunu der mi? Bunun için DER)
Çünkü başka türlü bırakamazmışım...

5 aydır Yaşasın Hayat...

Sevgiler,
Gizem S.